Saturday, May 19, 2012

ဆက္သြယ္မႈဧရိယာျပင္ပမွာ ငိုသံေတြၾကားေနရတယ္

ဆိတ္ၿငိမ္ရပ္ကြက္ေလးတစ္ခုဟာ လူ႕အသိုင္းအဝုိင္းမွာေတာ့ သိပ္ကိုလူသိနည္းလြန္းလွတယ္။
ဒါေပမဲ့ဒီဆိတ္ၿငိမ္ရပ္ကြက္ဟာ လူတုိင္းနဲ႔ပတ္သက္ဆက္ႏြယ္ေနတယ္။
ထူးျခားတာက အဲဒီ့ဆိတ္ၿငိမ္ရပ္ကြက္ေလးမွာ ငိုသံေတြၾကားေနရတယ္။
ငိုသံေတြတင္မကဘဲ တစ္ခါတစ္ခါ ေခြးေတြအူတတ္ၾကတယ္။
ေျခသံေတြမၾကားရဘူး။ ေလတုိးသံကလြဲရင္ တစ္ေနကုန္တိတ္ဆိတ္ ၿငိမ္သက္လွ်က္။
အဲလုိရပ္ကြက္ေလးမွာ ငိုသံေတြၾကားရတတ္တယ္။

ေရာင္စံုအိမ္ေလးေတြ တစ္ေယာက္တစ္အိမ္နဲ႔ အခင္းအက်င္း က်နစြာ စီရီထားသလုိ။
တခ်ိဳ႕က ၿခံခတ္ၾကတယ္။တခ်ိဳ႕ကလည္း ၿခံမခတ္ၾကဘူး။
အိမ္ဆုိလုိ႔ ႀကီးႀကီးမားမားလည္း မဟုတ္ၾက။
အဲဒါေၾကာင့္ သူခုိး သူဝွက္ရန္ေတြလည္း မေၾကာက္ရ။
ဒါေပမဲ့ထူးဆန္းတာက အဲဒီ့ရပ္ကြက္ေလးမွာ ငိုသံေတြၾကားရတတ္တယ္။

တစ္ေန႔တစ္ေန႔ တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္ အဲဒီ့ရပ္ကြက္ေလးမွာ အိမ္ဝယ္ၾကတယ္။
အလွပဆံုးဝတ္ဆင္ၿပီး အိမ္တက္ပြဲေတြလုပ္ၾကတယ္။
အိမ္တက္ပြဲဆုိလို႔လည္း အိမ္ထဲမွာ လူမ်ားမ်ားစားစားမရွိလွဘူး။ အိမ္ပုိင္ရွင္တစ္ေယာက္ထဲရယ္။
ကြ်န္ေတာ္လည္းႀကံဳဖူးတယ္။ အဲဒီ့အိမ္ပိုင္ရွင္ေတြက စကားျပန္ေျပာေလ့မရွိၾကဘူး။
ဒါေပမဲ့ ငိုသံေတြေတာ့ အဲဒီ့အိမ္အနီးတစ္ဝုိက္မွာ ၾကားရတတ္တယ္။

အဲဒီ့အိမ္ထဲကသူေတြ ႏုိင္ငံေရးမလုပ္ၾက။ ေဘာလံုးပြဲမေလာင္းၾက။
အိမ္ထဲကသူေတြ တစ္အိမ္နဲ႔တစ္အိမ္ အိမ္လည္မသြားၾက။ လိင္မဆက္ဆံၾက။
အိမ္ထဲကသူေတြ အပန္းေျဖခရီးမထြက္ၾက။ ရည္းစားမထားၾက။
အိမ္ထဲကသူေတြ အိမ္ျပင္မထြက္ၾက။ ကဗ်ာမေရးၾက။
ဒါေပမဲ့ အဲဒီ့အိမ္ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ငိုသံေတြၾကားရတယ္။


အဲဒီ့ရပ္ကြက္ေလးမွာ အခြန္ေဆာင္စရာမလုိ။ ဧည့္စာရင္းတုိင္စရာမလုိ။
အမႈိက္စနစ္တက်ပစ္ဖုိ႔မလုိ။ ေရြးေကာက္ပြဲ မဲေပးဖုိ႔မလုိ။
မီတာေဆာင္စရာမလုိ။ ေစ်းဝယ္စရာမလုိ။
အိမ္ပတ္ဝန္းက်င္သန္႔ရွင္းေရးလုပ္စရာမလုိ။ လမ္းျပင္စရာမလုိ။
ဒါေပမဲ့ အဲဒီ့ရပ္ကြက္မွာ ငိုသံေတြၾကားရတယ္။

အဲဒီ့ရပ္ကြက္ေလးက လူသြားလူလာ နည္းပါးပါတယ္။
ရပ္ကြက္လူႀကီးကအစ စကားနည္းတဲ့သူ။ ကိုယ့္အလုပ္ပဲကိုယ္လုပ္တဲ့သူ။
Facebook ။ Internet ။ မုိးေဟကို။ ေဒးဗစ္ဘက္ခမ္း.. သူမသိ။
သူသိတာ တစ္ေန႔သူတုိ႔လည္း အိမ္တစ္လံုးေတာ့ ဝယ္ၾကဦးမယ္။ ဝယ္ရဦးမယ္။
အဲဒီ့အခါက်ရင္လည္း ငိုသံေတြၾကားရလိမ့္မယ္။

အိမ္ထဲက ရက္ဗလြန္ေရေမႊးနံ႔ေတြေပ်ာက္သြားတဲ့အခါ
အိမ္ေရွ႕က ပန္းျခင္းေတြ ေျခာက္ေသြ႕သြားတဲ့အခါ
၆ေပ ၂ေပ စာ အိမ္ေလးမုိ႔ ညအိပ္ဧည့္သည္ လက္မခံတဲ့အခါ
အိမ္အသစ္ေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔ အိမ္ပိုင္ရွင္နာမည္မ်ားစြာ ေက်ာက္ျပားတစ္ခ်ပ္စီႏွင့္ အထင္အရွား ျမင္ေတြ႕ရေသာအခါ… ငိုသံေတြၾကားရတဲ့အခါ…
သူမ်ားေသတုန္းကေတာင္ခင္ဗ်ားငိုခဲ့ေသးတာပဲ.. လုိ႔သတိရပါ။

အိမ္ပိုင္ရွင္ေတြမွာ မီးသတ္ရဲေဘာ္ေတြလည္းပါမယ္။
မယဥ္ၿငိမ္းပြင့္လည္းပါမယ္။(သုိ႔ေသာ္ သူမဟာ အခ်စ္သူရဲေကာင္းမဟုတ္ဟုသတ္မွတ္ပါ)
ဆယ္ေက်ာ္သက္ေလးေတြလည္းပါမယ္။
ေသြးကင္ဆာေတြလည္းပါမယ္။ HIV လည္းပါမယ္။
ညဥ့္ငွက္ေတြလည္းပါမယ္။ အရက္သမားေတြလည္းပါမယ္။
ဟစ္တလာလည္းပါမယ္။ ကဗ်ာဆရာလည္းပါမယ္။
ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဆက္သြယ္မႈဧရိယာျပင္ပမွာ အိမ္တစ္လံုးစီပိုင္ဆုိင္သြားရမွာပဲ မဟုတ္ဘူးလား။
ဒါေပမဲ့ အဲဒီ့ဆက္သြယ္မႈဧရိယာျပင္ပမွာ ငိုသံေတြၾကားေနရလိမ့္မယ္။
အဲဒီ့ငိုသံေတြဟာလည္း ေသၿပီးမွငိုေနၾကတဲ့ငိုသံေတြျဖစ္ေကာင္းျဖစ္မယ္။
ဒါေပမဲ့ ငိုသံေတြၾကားေနရတယ္။

ေနပိုင္
၀၆.၀၄.၂၀၁၂
(ခရမ္းရိပ္-ဧၿပီ)

by Nay Paing on Wednesday, April 25, 2012 at 1:05am ·

No comments:

Post a Comment